Ongeveer een week of zes geleden ontvingen we via onze website het verzoek of een aantal clubleden foto’s zou willen maken tijdens het Special Ride weekend in Malden van de Stichting CAP.
Ik had hier nog niet eerder van gehoord maar het leek mijzelf in elk geval erg leuk om te doen en nadat ik de vraag had uitgezet bij de leden, kwam er nog een aantal reacties. Zo konden we beide dagen met vier fotografen aanwezig zijn om dit weekend vast te leggen.
We zouden elkaar om 10.00 uur op de manege treffen. De eerste groep zou een kwartier later vertrekken en dat gaf ons nog mooi de gelegenheid om van de organisatie nog wat aanvullende informatie te krijgen. Zo was het voor ons belangrijk om te weten wie wel of niet gefotografeerd mocht worden. Hiervoor hadden zij een mooie oplossing gevonden door een stukje tape over de breedte van de cap te plakken. Niet heel opvallend maar voor iedereen duidelijk.
Zowel de zaterdag als de zondag waren er vier groepen met ruiters die een bosrit gingen maken.
Het was fijn dat we onderling al snel tot een natuurlijke verdeling kwamen bij het fotograferen van de verschillende activiteiten. Er werd gefotografeerd bij het opstappen, het inlopen op het parkeerterrein, tijdens de bosritten, groepsfoto’s, prijsuitreikingen en alles wat er verder nog bij de manage gebeurde.
Het meelopen met de groep tijdens de bosrit was nog best inspannend omdat het ‘hollen en stilstaan’ was. Om iedereen op de foto te krijgen probeerden we telkens een stukje voor de groep te komen om ze vervolgens tijdens het passeren op de foto te zetten. Daarna werd de achtervolging weer ingezet en was het weer proberen iedereen te passeren om weer op kop te komen. Ik vond het ook bij de korte stukjes draven, leuk om te zien hoe alle begeleiding mee deed aan het hardlopen zodat de groep in draf bij elkaar bleef. Als fotografen hadden we het hierbij een stuk gemakkelijker: aan de kant staan en knippen. Alleen daarna hadden we wel weer een grotere afstand te overbruggen om de groep weer in te halen.
Aangezien dit voor ons allemaal een ‘nieuwe’ manier van fotograferen was, viel het nog niet mee om de foto’s te maken die we vooraf in gedachte hadden. Een veel voorkomend probleem was dat de paarden nog wel eens onthoofd op de foto’s stonden. Het was voor ons dus ook een leerzame oefening in o.a. het snel maken van keuzes en het reageren op telkens veranderende omstandigheden. Want met het geweldige zomerse weer in oktober waren er in het bos ook steeds wisselende lichtomstandigheden. Ondanks dat de meesten van ons het toch best lastig vonden, was iedereen enthousiast over de kans om bij dit evenement aanwezig te kunnen zijn en het mogen leveren van onze bijdrage. Wil je zien wat de uiteindelijke resultaten zijn geworden, kijk dan op de facebookpagina van de Stichting CAP.
Tenslotte was geweldig om te zien hoeveel vrijwilligers zich deze dagen in hebben gezet om de ruiters een onvergetelijke dag te bezorgen. Het plezier dat iedereen had en de fantastische organisatie van dit weekend, is voor ons allemaal een super leuke ervaring geweest.
